Настольны сегмент папоўніўся ўжо даўно «рассакрэчанымі» Core i3-540 (3,06 Ггц), Core i3-530 (2,93 Ггц) і Pentium G6950 (2,80 Ггц). Першыя два CPU адрозніваюцца ад старэйшых Core i5 Clarkdale не толькі частотнымі параметрамі, але і адсутнасцю падтрымай Turbo Mode (не вялікая страта для аверклокераў, скажам прама). Pentium G6950 таксама не можа працаваць у турборежиме і, акрамя таго, у яго дэактываваны Hyper-Threading; зрэшты, за кошт у $87 складана прад'яўляць да кампаніі-вытворцу якія-небудзь прэтэнзіі.
Гледзячы на прадстаўленую лінейку мабільных Arrandale, становіцца зразумела, чаму, уласна, у Intel звярнуліся да сістэмы пазначэнняў «Core i7 – Core i5 – Core i3». Невысокі ўзровень цеплавыдзялення двух ядраў свежага працэсара Core i7-620M дазволіў усталяваць для яго намінальную частату ў 2,66 Ггц, што дае магчымасць гэтай мадэлі паспяхова змагацца з чатырох'ядравым Core i7-720QM (1,60 Ггц) у прыкладаннях, слаба аптымізаваных пад шматструменную апрацоўку дадзеных.
Заўважым, энергаэфектыўныя працэсары катэгорый LV (low voltage) і ULV (ultra low voltage) з суфіксамі -LM і -UM адпаведна выступаюць ва ўласнай «лізе». Так што, выявіўшы Core i7 у тонкім 12-цалевым наўтбуку, пацікавіцеся яго тактавай частатой...
І, напрыканцы, адзначым выдатны разгонный патэнцыял новых 32-нм чыпаў сямейства Westmere. Доказам гэтаму служыць бягучая статыстыка рэкордаў у дысцыпліне HWBot/Super Pi 1M, дзе першыя шэсць месцаў займаюць сістэмы на базе Core i5-660, Core i5-661 і Core i5-670.