Пытанні інфармацыйнай бяспекі сёння сур'езна хвалююць пераважны лік працадаўцаў, сцвярджаюць даследнікі рекрутингового партала HeadHunter. Апытаўшы ў снежні 2010 г. 1600 рэспандэнтаў, яны высвятлілі, што афіцыйныя правілы працы з несакрэтнай інфармацыяй сёння маюць тры чвэрці (75%) айчынных кампаній. Прычым чым больш у кампаніі супрацоўнікаў, тым цвярдзей рэгламентаваная такая праца.
Амаль траціна (31%) кампаній сутыкаліся з уцечкай інфармацыі, сцвярджаюць даследнікі. Каб засцерагчы свой бізнэс, большасць працадаўцаў аддаюць перавагу працаваць па гэтых пытаннях з кожным супрацоўнікам асабіста. Траціна (32%) расейцаў сцвярджаюць, што ў іх кампаніях сочаць за асабістай перапіскай па інтэрнэце, а чвэрць (24%) жаляцца, што начальства цікавіцца іх асабістымі блогамі. Пры гэтым 14% рэспандэнтаў сапраўды ведаюць, што іх кампаніі манітораць блогі супрацоўнікаў канкурэнтаў. 68% рэспандэнтаў прызналіся, што падпісалі адмысловыя дакументы аб невыдаванні інфармацыі, 52% сцвярджаюць, што за іх кампутарамі сочаць, 24% жаляцца, што ў іх кампаніях забароненае выкарыстанне флэшак, кружэлак і іншых носьбітаў інфармацыі, 14% — што іх правяраюць на прадмет магчымага крадзяжу інфармацыі пры вынахадзе з працы (гл. дыяграму). Зрэшты, 51% рэспандэнтаў прызнаўся, што, нягледзячы на забароны, яны маглі бы распавесці карпаратыўную таямніцу камусьці з блізкіх пры ўмове, што гэтая інфармацыя нікуды далей не пайдзе. Пры гэтым 30% апытаных ужо дзяліліся канфідэнцыйнай інфармацыяй з сябрамі або сваякамі. Сярод рэспандэнтаў былі і такія, хто паведаміў сакрэтную інфармацыю, прыналежную фірме, у якой яны працуюць, канкурэнтам. Большасць рэспандэнтаў праігнаравалі бы прэцэдэнт з уцечкай канфідэнцыйных дадзеных, калі бы сталі гэтаму сведкамі. 31% пільных рэспандэнтаў паведаміў бы аб уцечцы інфармацыі кіраўніцтву і 27% пагаварылі бы з чалавекам, які ініцыяваў уцечку інфармацыі. Судзячы па апытанні, наяўнасць службы бяспекі ў кампаніі практычна не змяняе сітуацыю. Пільных супрацоўнікаў тут апынулася больш за ўсё на 5% (якія паведамілі кіраўніцтву аб уцечцы або поговоривших з «што правініліся»). «Па нашых адзнаках, летась у міры ўцечкі інфармацыі вырабілі шкоду як фізічным асобам, так і арганізацыям амаль на $200 млн. І гэта толькі ўцечкі, атрымалыя агалоску ў СМІ», — сцвярджае Рустэм Хайретдинов, намеснік генеральнага дырэктара кампаніі InfoWatch. На яго погляд, паколькі ў Расеі ўцечкі інфармацыі выдаюцца вельмі рэдка (нягледзячы на ўсе загады заканадаўства), аб'ектыўна ацаніць нанесеную шкоду ад іх практычна немагчыма ў тым ліку яшчэ і таму, што ні па адным з усплылых выпадкаў не быў пададзены грамадзянскі пазоў і няма акрэсленасцяў у тым, як самі пацярпелыя ацэньваюць нанесены ім шкода. «Паводле нашай статыстыкі ўцечак (вядзецца аналітычным цэнтрам IW з 2004 г.) у 2010 г. інтэрнэт заняў трэцяе месца ў ліку самых распаўсюджаных каналаў уцечак інфармацыі пасля пошты, мабільных і здымных, а таксама папяровых носьбітаў», — адзначае Хайретдинов. Блакаванне доступу працаўнікоў да соцсетям, па ім назіранням, — мера вельмі папулярная сярод працадаўцаў, аднак яна ніяк не коррелирутся з верагоднасцю ўцечак.
рэкамендуем прачытаць таксама
- Патч у 13 радкоў павялічвае прадукцыйнасць 3D на чыпе Intel Sandy Bridge у некалькі разоў
- Infowatch: Галоўныя каналы ўцечак інфармацыі
- Сёння 18 гадоў першай версіі Linux
- InfoWatch:Кампанія Apple страціла 2,3 млн. даляраў з-за ўцечкі дадзеных
- Гарык Мартиросян - «самая небяспечная знакамітасць Рунэту»