Камерцыйныя сэрвісы для пошуку выкрадзеных наўтбукаў (LoJack for Laptops, GadgetTrak і іншыя) існуюць ужо даўно, і падпіска на іх паслугі варта ад 20 да 60 дол. у год. Бясплатныя службы Prey і Pombo, заснаваныя на праграмах з адчыненым кодам, выконваюць практычна тыя жа функцыі – і пакутуюць, як высвятляецца, ад тых жа недахопаў.
Прынцыпы працы большасці падобных службаў падобныя. На наўтбуку ўсталёўваецца праграма, якая перыядычна выходзіць на сувязь з прызначаным серверам і правярае, не ці з'явіліся тамака новыя інструкцыі ад гаспадара наўтбука. У выпадку згубы гаспадар можа загадаць праграме вызначыць месцазнаходжанне наўтбука праз бягучы IP-адрас, заблакаваць машыну і прыняць іншыя меры. Праграма Prey, напрыклад, здольная адправіць уладальніку малюнак працоўнага стала наўтбука і нават здымак са ўбудаванай Web-камеры.
Аднак праграма на наўтбуку з'яўляецца і самым уразлівым месцам любой сістэмы. Калі злодзей перафарматуе цвёрдую кружэлку, Prey не зможа запусціцца. LoJack for Laptops размяшчаецца ў BIOS, і яе нейтралізаваць цяжэй, але таксама магчыма.